wyciągać I
wyprostowywać, wysuwać przed siebie
[Kury] Szeroko wyciągają ostrożaste pięty (V) W oczach im stoi niecny kot, skoki wyciąga I omykiem spod gaju kiwając, urąga (V) Stała blada, bez ruchu, bez tchu i bez życia! Aż wyciągając rękę jak miecz do przebicia [...]: Tego chciałam – krzyknęła (VIII) Kropiciel, wolny, oczy obraca dokoła, Ręce wyciąga, broni szuka, broni woła (IX) I zdało mi się, że mnie szczególniej urągał, Że mnie poznał i ku mnie rękę tak wyciągał, Szydząc i grożąc (X).
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Ruchy ciała skierowane na siebie